қылқұрт

зат. ауыс. Іштен жейтін жегі, арамза, қу. Барды басқарып жүрген осы екеуінің бірі ұрт, бірі қ ы л қ ұ р т екенін жұрт байқап қалған (К.Мұқажанұлы, Ортеке, 64). Туған елім надан жұрт, Жуандық тағы бір қ ы л қ ұ р т (Шәкәрім, Шығ., 190).